Kopje thee Mevrouw van Galen?
Haar vingers glijden langs het porseleinen kopje,
vertrouwt,dat is waar ze van houdt
Witte parels,bepoederde neus,
ja,zulke dames bestaan er,"heus"!
Zaterdagmiddag in Tearoom van Galen,
gaat zij haar teacomplet halen.
Behangen met juwelen en rode japon,
gaat zij daar zitten in de zon.
Lonkt naar voorbijgangers,vooral heren,
soms komt er een,om een beschuitje te smeren.
daar blijft het dan voorlopig bij,
ja,mevrouw voelt zich gaag vrij.
Reacties op dit gedicht
| Hieronymus: | Zaterdag, oktober 31, 2009 15:40 |
| Beeldend! Gewoon uit de kunst. Graag gelezen Willemien. Ronny |
|
| Anders: | Zaterdag, oktober 31, 2009 11:36 |
| hahahahahahahaha, kijk dit is grappig ik wardeer dit zeer. Groetsels Anders |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willemien |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||