tussen de grafstenen
wanneer gelatenen
met langgerekte schaduwen
de dood met een vleugje tederheid
lijken aan te raken
hun spraak tussen
de oude grafstenen verwaait
draagt heersende stilte
de tranen van herinneringen
met langgerekte schaduwen
de dood met een vleugje tederheid
lijken aan te raken
hun spraak tussen
de oude grafstenen verwaait
draagt heersende stilte
de tranen van herinneringen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, november 01, 2009 21:23 |
| lange gestalten reiken voor ons uit waar wij kleiner gestemd hen in herinnering raken groetje, hans |
|
| stee: | Zondag, november 01, 2009 20:38 |
| suprmooi | |
| Hieronymus: | Zondag, november 01, 2009 20:32 |
| Dag Tine. Mooi! Liefs Ronny |
|
| arie: | Zondag, november 01, 2009 16:06 |
| en het pad draagt hun sporen.. droef-mooi arie |
|
| Klaes: | Zondag, november 01, 2009 16:06 |
| intens rakend mooi warme groet |
|
| Big Lady: | Zondag, november 01, 2009 12:48 |
| stilmakend mooi geschreven knuffels |
|
| switi lobi: | Zondag, november 01, 2009 10:54 |
| Ze dragen lieve Martine. Vaak hele mooie herinneringen.. Dikke kus, switi lobi |
|
| hiljaa: | Zondag, november 01, 2009 09:37 |
| intens schrijven knufleifs--hiljaa-- |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, november 01, 2009 09:33 |
| prachtig geschreven Martine fijne dag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2009 | ||
| Thema's: | ||