Herfstgebeuren

Een gekleurd tapijt van bladeren

De bomen en struiken ontkleuren

Stilletjes verdwijnen ook alle geuren

Het afgevallen blad, zij vergaderen zich op de wegen

Totdat de tuinman het op komt vegen

Het was zo mooi al dat groene lover

We houden door de herfst geen groen meer over

De natuur doet een jasje uit

De mensen doen hem aan

Het wordt kouder

Het jaar wordt ouder

Loopt naar zijn eind

Het gaat misschien sneeuwen en vriezen

Zo gaan we dan weer 2009 verliezen

Maar dan volgt weer een nieuwe lente

Komt de zomer met zijn kleuren en geuren met geluid

Daarna weer een herfst , nu is mijn gedichtje uit.

Geschreven door

J.H. Vergne

Reacties op dit gedicht

J.H. Vergne vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

M-Rose:	Zondag, november 01, 2009 21:01
tuinman snoei de lente in mijn bomen in de warme kleuren van herfst dat mijn hart kan dromen

Over dit gedicht