diepe sporen nagelaten....
Jij was altijd zo aanwezig
zo uitbundig,helemaal jij
stilzitten was jou niet gegeven
je liep jezelf wel eens voorbij
Maar waar je kon daar bleef je hangen
gaf alles wat jij geven kon
al was er eens een tegenslag
je zag en ja je overwon
Nu heeft de tijd jou ingehaald
diepe sporen nagelaten op jouw dode lijf
tranen bollen over mijn wangen
als ik dit hier over jou schrijf
Hoe neem je afscheid vraag ik mij weerom af
al heb ik het al zo vaak gedaan
maar aan dat leed en al die pijn
daar wen je nooit of nimmer aan....
zo uitbundig,helemaal jij
stilzitten was jou niet gegeven
je liep jezelf wel eens voorbij
Maar waar je kon daar bleef je hangen
gaf alles wat jij geven kon
al was er eens een tegenslag
je zag en ja je overwon
Nu heeft de tijd jou ingehaald
diepe sporen nagelaten op jouw dode lijf
tranen bollen over mijn wangen
als ik dit hier over jou schrijf
Hoe neem je afscheid vraag ik mij weerom af
al heb ik het al zo vaak gedaan
maar aan dat leed en al die pijn
daar wen je nooit of nimmer aan....
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zaterdag, november 07, 2009 01:22 |
| dat is gelukkig ook geen vereiste ... fraai ,klaas |
|
| M-Rose: | Vrijdag, november 06, 2009 22:01 |
| een rakende droefheid dragen jouw woorden in stilte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulsister | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2009 | ||
| Thema's: | ||