Lieverd,
Soms voel ik me zo raar,
wil ik alles en iedereen,
in het verleden laten en,
voor mezelf opnieuw beginnen,
een schone lei,
niet vanwege iets speciaals,
maar gewoon iets van mij,
de een zegt niks,
de ander te veel,
voel zelf te vaak,
die brok ik mijn keel,
vecht tegen mijn tranen,
wil me niet laten gaan,
maar het voelt soms,
of ik geen poot heb om op te staan,
dan stort ik in,
met zoveel mensen om me heen,
mensen die om me geven,
die zielsveel van me houden,
voel me zo raar,
zo aangetrokken door alles om me heen,
vraag me wel eens af,
waar is dat zwarte gat,
als je dacht dat je het nodig had,
heb tijd nodig voor mezelf,
maar gun het mezelf niet,
alsjeblieft wereld en alles daar om heen,
ik gun niemand dit verdriet..