Waarom?
Ik zit met mezelf in de knoop,
je gaf me steeds zoveel hoop.
Je was mijn beste vriend,
ik vertelde je al mijn diepste geheimen,
maar op een of andere manier werd je helderziend,
en je begon helemaal weg te kwijnen!
Je liet me in de steek,
dat deed mij groot verdriet.
Al gaf je mij nog één week,
Dan liet ik je zien wat ik je bied.
Ik hou zielsveel van jou,
maar ja,
hier sta ik nu in de kou!
Heel veel liefs
je hartedief
Reacties op dit gedicht
| DaRk RoSe: | Zondag, april 21, 2002 14:36 |
| is heel mooi gedicht, ik weet hoe je je voelt groetjes RoSe |
|
| joke: | Vrijdag, april 19, 2002 09:38 |
| sookie, ik vind dit echt een prachtig geicht dit is nu een gedicht die ik al altijd zou willen lezen want ik heb ook mijn beste vriend verloren omdat die mijn geheimen heeft doorverteld echt héél mooi kusjes joke |
|
| darkmind: | Donderdag, april 18, 2002 21:53 |
| hey bijna dacht ik dat het aan mij opgedragen was, ben even blij dat dat niet zo is, anders hadde voorspeld waar dak al zo lang voor vreesde, da iemand da ging doorhebben ma anyway tes nie zo rest me enkel no te zeggen dat je gedicht heel mooi is groeten Hendrik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sookie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2002 | ||
| Thema's: | ||