Pas 14 jaar oud en nu al zo volwassen.
Elke dag het zelfde.
Keer op keer.
Opstaan,naar schoolgaan,En dan weer op me broertje passen
Me vrienden zie ik nooit meer
Tot mn grootste spijt heb ik voor me vrienden geen tijd,
Daardoor raak ik ze allemaal stuk voor stuk kwijt
Leuk is het zeker niet.
het brengt alleen maar heel veel verdriet.
Altijd maar koken,opassen en schoonmaken
En maar proberen om niet over je toeren te raken.
Maarja het is zoals het is,
Het is echt zwaar het is echt geen kattepis.
Ik wou dat ik het kon veranderen,
Maarja helaas kan dat niet
Want als het wel kon scheelde mij dat een hoop verdtriet...