ik zag mijn eigen zelfmoord
al mijn tranen opgehuild.
het is mijn negativiteit.
wat de wereld vervuilt.
voor sommige nooit bestaan.
nooit opgevallen.
en kan ik beter gaan.
een masker dat ik draag.
wie ben ik echt.
is elke dag de vraag.
controle vinden in eten.
wat is nog normaal...
en wil ik dat wel weten?
gewicht wat de dag bepaald.
elke dag weer de gedachte...
ik heb weer gefaalt.
een lichaam vol met spek.
een hart eenzaam en alleen.
verborgen onder een grote bek.
lopen tot diep in de nacht.
in het donker voel ik me fijn.
fijner dan ik ooit had verwacht.
afstand en veiligheid.
maar mijn leven.
ben ik voorgoed kwijt.
het is mijn negativiteit.
wat de wereld vervuilt.
voor sommige nooit bestaan.
nooit opgevallen.
en kan ik beter gaan.
een masker dat ik draag.
wie ben ik echt.
is elke dag de vraag.
controle vinden in eten.
wat is nog normaal...
en wil ik dat wel weten?
gewicht wat de dag bepaald.
elke dag weer de gedachte...
ik heb weer gefaalt.
een lichaam vol met spek.
een hart eenzaam en alleen.
verborgen onder een grote bek.
lopen tot diep in de nacht.
in het donker voel ik me fijn.
fijner dan ik ooit had verwacht.
afstand en veiligheid.
maar mijn leven.
ben ik voorgoed kwijt.
Reacties op dit gedicht
| Am92: | Woensdag, november 11, 2009 22:25 |
| dankje :) | |
| Quicksilver: | Dinsdag, november 10, 2009 14:37 |
| Lees mijn andere reacties bij je schrijven!Zoals Maria al schrijft; dat je dapper bent om dit te schrijven. Dat zegt al heel veel lieve meis! Ik wens je onnoemelijk veel kracht, maar ook wijsheid en rust en liefde! Knuffies van mij dicky |
|
| Marc Geerinck: | Dinsdag, november 10, 2009 06:24 |
| stilmakend,hopelijk zie je snel terug wat levensvreugde, M. |
|
| Bokkie46: | Dinsdag, november 10, 2009 06:00 |
| Ik weet het zeker:blijven vechten.Het gaat over en dan voel je langzaam een hergeboorte ontwaken.Ooit gehoord van bipolair?Zoek het eens op.Sterkte en liefs bokkie46 |
|
| Am92: | Dinsdag, november 10, 2009 01:53 |
| Dankje liefff | |
| maria : | Dinsdag, november 10, 2009 01:07 |
| mag ik ondanks dat het mogelijk een schrale troost is zeggen dat ik je ongelofelijk dapper vind om dit zo te kunnen schrijven daar is op zich al heel veel moed voor nodig sterkte in de strijd (als ik het zo mag zeggen) en warme knuf met liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2009 | ||
| Thema's: | ||