opa's dood
Jij ging weg uit mijn leven maar je liet me niet alleen.
Je bleef bij ons, ook al was je heen.
Jij bent dood maar ook weer niet.
Toen jij dood ging en nu nog steeds doet het me verdriet.
Als ik folders s’avonds doe, vraag ik of je meegaat.
Het is dan meestal al best laat.
Ik doe dat omdat ik bang ben in het donker, en jij bent mijn licht.
Want als je er dan bij bent voel ik me weer dapper en dicht..
Dicht bij jouw.
Je blijft voor altijd in mijn hart.
Je bleef bij ons, ook al was je heen.
Jij bent dood maar ook weer niet.
Toen jij dood ging en nu nog steeds doet het me verdriet.
Als ik folders s’avonds doe, vraag ik of je meegaat.
Het is dan meestal al best laat.
Ik doe dat omdat ik bang ben in het donker, en jij bent mijn licht.
Want als je er dan bij bent voel ik me weer dapper en dicht..
Dicht bij jouw.
Je blijft voor altijd in mijn hart.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: suzanne114 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2009 | ||
| Thema's: | ||