mijn rug tegen de deur
Mijn rug tegen
de deur geduwd
wacht ik tot
gedachten zijn geluwd
ik wil het vandaag
niet binnenlaten
het pijnlijk verleden
dat ik zo kan haten
ik worstel me door
dagen der zuchten
geen reepje licht
tussen donkere luchten
wensen prik ik
op de klaagwand
van mijn bestaan
met bevende hand
ik vraag niet waarom
en vooral niet hoe
ik loop er tegenaan
en het maakt me zo moe
ergens houd het op
het gevoel erbij te horen
Reacties op dit gedicht
| Anders: | Vrijdag, november 13, 2009 10:29 |
| Ummzzzz, ja dit gevoel heb ik nu ook een beetje, deur opslot en ze zien maar. maar straks komt een vriend dat wordt dan weer gezellig. sluit je ogen en sluit je aan bij ons. dikke knufff. Anton |
|
| Omni Allumini: | Vrijdag, november 13, 2009 01:21 |
| ik ben een uitstekende kameleon.. maar val ook zo weer door de mand :) | |
| mezelf/lonely: | Vrijdag, november 13, 2009 01:18 |
| je verwoord mijn gedachten en gevoelens, uitstekend geschreven | |
| Hans Winter: | Donderdag, november 12, 2009 20:08 |
| een dichter deur stut het stevig stil maar zitten tot het klare ooit ook zelfs bedrukt verstane woord wel weer wil komen dromen dat de grote muur zich op een kleiner uur kleuren met je lief gekoosd gesproken naam laat, hoe mooi spiegelt buiten dit briefmassief hans |
|
| CBR: | Donderdag, november 12, 2009 16:47 |
| Knuffel. liefs cbr |
|
| Hieronymus: | Donderdag, november 12, 2009 16:28 |
| Prachtige vierde strofe! Ronny |
|
| switi lobi: | Donderdag, november 12, 2009 15:38 |
| En die deur geeft dan niet mee.. zelfs niet als''t een draaideur is :( Dikke knuffel, switi lobi |
|
| Anastacia: | Donderdag, november 12, 2009 15:16 |
| herkenbaar mooi gedicht liefs xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2009 | ||
| Thema's: | ||