Ontkennen
Een nieuwe dag breekt aan,
De donkere nacht is weggegaan.
De zon komt op zoals beloofd,
Alle gedachten vullen weer mijn vermoeide hoofd.
De doornen van de rozen straren mij dreigend aan.
De alles verhullende ochtend mist dreigt weg te gaan.
De waarheid wordt langzaam onthuld door de zon,
Ik wou dat ik nog even, gewoon nog even, ontkennen kon.
De donkere nacht is weggegaan.
De zon komt op zoals beloofd,
Alle gedachten vullen weer mijn vermoeide hoofd.
De doornen van de rozen straren mij dreigend aan.
De alles verhullende ochtend mist dreigt weg te gaan.
De waarheid wordt langzaam onthuld door de zon,
Ik wou dat ik nog even, gewoon nog even, ontkennen kon.
Reacties op dit gedicht
| liekjj: | Woensdag, maart 24, 2010 17:00 |
| Het is al een tijdje geleden dat je deze gedichten schreef. Maar idd.. onderdrukken heeft geen zin.. Mij heeft erover praten met een aantal mensen geholpen. zo kwam ik erachter dat ik niet de enige was die twijfelde, het neit wilde, protesteerde en erachter kwam het geen zin had.. en nu het uitiendelijk geaccepteerd hebt:) en geloof me dat voelt stukke beter!! hoe is dat nu? beter.. we zijn weer een half jaartje verder..;) | |
| switi lobi: | Vrijdag, november 13, 2009 10:43 |
| Er zijn van die dagen dat je het liefst -met je hoofd onder de dekens- in je bed wil blijven.. Sterkte, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Darkestnight | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2009 | ||
| Thema's: | ||