ogen leeg druppen
Ik schrijf een gedicht
met vocht van zilte tranen
mijn blik is vertroebelt
en in de verte hoor ik je stem..
'oh mijn liefste'..
waar is het licht gebleven,
waar wij jaren voor hebben gestreden..
terwijl mijn ogen
langzaam leeg druppen
scheiden onze wegen
en blijf ik in de donkere stilte..
alleen..
13-11-09
Lucienne
Reacties op dit gedicht
| _Rieke_: | Vrijdag, november 13, 2009 17:49 |
| droevig dit groetjes |
|
| entropy: | Vrijdag, november 13, 2009 16:49 |
| Alleen tot het kwardraat om het zacht uit te drukken. :) | |
| lexx: | Vrijdag, november 13, 2009 16:08 |
| jij schrijft een gedicht en ik lees het niet ;) ik ga de pinopijper vernietigen |
|
| Martien Montanus: | Vrijdag, november 13, 2009 15:35 |
| Hopelijk gaat het licht weer schijnen, mooi geschreven! Groet Martien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2009 | ||
| Thema's: | ||