Het aangenaam verpozen...
Aan de kroeg gerelateerd
Maangeruis schenkt vonkend licht
deuren standaard open ramen oogverblindend dicht
spookachtig mooi het grijze innig zwart
kleur van een volledig onvolprezen vrolijk hart.
Schutting geplaatst en daarna dwars gezet
hemelhoog tot toppen reikende burenpret
met stampgewoel en klatergoud omwonden
het eigen binnenrijk mentaal geschonden.
Tot wederkeer geroepen en gegaan
de stille trommel nochtans omgedaan
niet in nabijheid verder weg gekomen
feeërieke rust van avontuurlijk wilde dromen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2009 | ||
| Thema's: | ||