wijl takken wild zwiepen
Boomtoppen
die wild zwiepen
waar wind me omarmt
in alle guurheid
een blad wordt meegevoerd
tot de stoeprand
waar het sterft
een voorbijganger
kruist het pad
zonder mij
een blik te gunnen
het hoofd diep
in zijn kraag gestoken
thuis wacht op me
een dampende douche
warme thee en het boek
wat nog uitgelezen kan worden
knus op de bank onder fleece
t is stil zonder jou
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Woensdag, november 25, 2009 20:50 |
| Warme thee en een boek doen wonderen meis. Jammer van het missen, zou het je anders wensen Lieve groet, Hilly |
|
| Two Tears: | Zondag, november 15, 2009 23:27 |
| Lieve Remie, Steeds weer ben ik verbaasd hoe jij mijn gevoelens vertaald naar jouw gedichten. Ken ik jou??? Liefs Two Tears |
|
| Froukje Vos: | Zaterdag, november 14, 2009 23:20 |
| die laatste zin, die alles weer verstilt...erg mooi! liefs Froukje |
|
| Anders: | Zaterdag, november 14, 2009 21:24 |
| lekker lijkt me erg gezellig. Knufff. Anders |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, november 14, 2009 18:53 |
| prachtig Remie . de behaaglijkheid van het binnenkomen voelt goed. zelfs bij eenzaamheid ! liefs.. Karin |
|
| arie: | Zaterdag, november 14, 2009 17:53 |
| Ondanks jouw pijn, nam je de schoonheid mee naar binnen om je te warmen. Koester die momenten liefs, arie |
|
| Anastacia: | Zaterdag, november 14, 2009 16:59 |
| droef mooi gedicht liefs xx | |
| kerima ellouise: | Zaterdag, november 14, 2009 16:51 |
| hoe meer alles buiten lijkt te bewegen, hoe stiller het wordt in jezelf mooi neergezet Remie liefs kerima ellouise |
|
| Pomski: | Zaterdag, november 14, 2009 16:45 |
| Rakend, graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2009 | ||
| Thema's: | ||