nee dit kan er niet ook nog bij
ben zo moe,
voel me lusteloos
ik weet niet waarom ik zoals nu doe
het maakt me zo boos
ga maar verder
en met mij gaat alles goed
nee het is omdat het van mezelf moet
eigenlijk kan ik allang niet meer
rot eetstoornis
waarom ben ik zo afhankelijk van haar
het doet me zo goed alleen al haar gebaar
ze luister altijd naar me en helpt mij,
waarom moet ze nu weg
nee dit kan er niet ook nog bij
ik hou dit niet vol..
het doet me pijn,
kon zij mij maar helpen
kon ik maar bij haar zijn...
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, september 08, 2017 19:38 |
| lang geleden veel gemeden heeft je macht van angst verlamt, toch getuigt juist dat van je ooit bewogen uiterst grootse kracht. hans |
|
| Virginie - : | Donderdag, maart 11, 2010 13:15 |
| pff zo erg! :( | |
| tweety-ysje: | Zondag, november 15, 2009 09:54 |
| :( sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lunia | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2009 | ||
| Thema's: | ||