Zelfs al praat ik
als brugman tegen een muur
ik zie ze vliegen
mijn woorden je ene oor in
zo, het andere weer uit
Mijn verstand verliezend
zo gaat mijn liefde voor jou
door de jaren heen gebouwd
op waarvan ik dacht
een stevige fundering
stort in onder mijn ogen
Stevig houd ik vast
wat inmiddels niets meer is
dan een lege verpakking
met mijn ogen dicht
droom ik de wereld voorbij
en geniet ik
nog heel even
voor ik los laat
en omhels wat nu is.