de dag dat ging gebeuren
ik had geen keuze
het was nu of jaren problemen
zodat ik nooit meer goed kon eten

in het hospitaal
lag alles al klaar
alleen nog wachten
ik kreeg bange gedachten

ik was al niet thuis hier in het ziekenhuis
maar het moment kwam aan
dat ik een paar nachtjes hier kon slapen
het was niet echt fijn
mijn mond deed zoveel pijn

ik was niet ziek had niet eens de griep
maar door de pijn
het niet kunnen eten deed me verdriet
dit was totaal niet fijn

mijn maag kromp samen van de pijn
ik had veel bloed verloren
maar toch was er ergens een nieuw leven geboren
later zal ik gelukkig zijn

dat ik in deze tijd ,de keuze had gemaakt
om er toch maar voor te gaan
het is even volhouden
dat ik niet mag bijten

stilletjes in mijn gedachten
kijk ik er naar uit om weer gewoon te kunnen vrijen
of zachtjes bijten in van die lekkere aardbeien
gewoon mezelf kunnen zijn
klinkt al even fijn