De dagen

Alles raast zo voorbij,
En de pijn word heviger in mij,
Tranen verlaten mijn ogen,
En woorden voelen zo bedrogen,
Starend om je heen,
Zo verdrietig en alleen,
Woorden komen te kort om dit te omschrijven,
Om te vertellen waarom die pijn wilt blijven,
Het gevoel hebben van het verwateren van je leven,
Afvragend waar al die liefde is gebleven,
Gevangen in een web van duistere kanten,
En het gevoel hebben te ze zijn verlaten door je bloedverwanten,
Huilend in de donkere nachten,
Om jezelf te uiten en je pijn te verzachten,
Je weet dat je alles alleen aan moet,
Niet wetend wat het met jezelf doet,
Verdwaald in een bos met niks sprekens,
In je bed kruipen lekker onder de dekens,
Hopend op dat de volgende dag je beter af zal gaan,
Of dat je nooit meer op zult staan.

xx