even
Soms huil ik zachtjes in de avond
Wanneer niemand mij ziet
Tis al meer dan een jaar geleden
Dat je mij alleen achter liet
Even word het me dan teveel
En laat ik het “even” gaan.
Niet te lang
Dat gun ik mezelf blijkbaar niet
Wanneer niemand mij ziet
Tis al meer dan een jaar geleden
Dat je mij alleen achter liet
Even word het me dan teveel
En laat ik het “even” gaan.
Niet te lang
Dat gun ik mezelf blijkbaar niet
Reacties op dit gedicht
| s@ndrine: | Donderdag, november 19, 2009 07:15 |
| Herkenbaar Jezelf laten gaan mag, moet '' af en toe '' dit is geen teken van zwakte maar van sterkte. Liefs Sandrine |
|
| M-Rose: | Woensdag, november 18, 2009 23:47 |
| JA na verdriet komt nieuwe vreugde in je levensdagen en warmte die je hart terug in geluk laat ontwaken vergeet dat niet |
|
| switi lobi: | Woensdag, november 18, 2009 23:02 |
| Sterkte.. En welkom hier :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J@n | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2009 | ||
| Thema's: | ||