Spiegel
Spiegel
Door de glans van ogen getrokken
blijven hangen in staar van het moment
vervaagt de beweging in omgeving
tot wat er aan puurheid overblijft
daar waar de bodem zich spiegelt
en vertelt wat waarheid is
gevoel zich helder laat mengen tot kleur
en schildert wat de ziel verlangt
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, december 03, 2009 19:12 |
| wondermooi | |
| M-Rose: | Donderdag, november 19, 2009 19:05 |
| met dieptegang en ziel schenk jij schoonheid in je woord-beelden graag gelezen |
|
| Odypody: | Donderdag, november 19, 2009 16:15 |
| Tassie!!!!!!!!!!!!!!!! | |
| tassiegirl: | Donderdag, november 19, 2009 16:13 |
| Tja, onze namen lijken dan ook op elkaar "Sassie". Ik vind wederom een mooi schrijven van je, graag gelezen ! | |
| siska meijer: | Donderdag, november 19, 2009 15:38 |
| We hebben bijna dezelfde naam. Uw gezeikelijk gedicht kan me echter niet bekoren. | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2009 | ||
| Thema's: | ||