Breekbaar als glas
mam ben je dan alles vergeten
zelfs de vrouw die je ooit was
nu ontglipt van alle realiteit
terwijl je alleen nog maar
gedachtenloos met je vingers speelt
een lieve oude vrouw
met gedachte's van een kind
niet meer te bereiken
niets meer over van hoe
je vroeger was
stilletjes en breekbaar als glas
zelfs de vrouw die je ooit was
nu ontglipt van alle realiteit
terwijl je alleen nog maar
gedachtenloos met je vingers speelt
een lieve oude vrouw
met gedachte's van een kind
niet meer te bereiken
niets meer over van hoe
je vroeger was
stilletjes en breekbaar als glas
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, november 22, 2009 10:27 |
| Wat een herkenning ! ik wens je er sterkte mee Loes. Lieve groet Anneke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 20, 2009 21:13 |
| Mijn mam is ook zo.. sterkte! Liefs, switi lobi |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, november 20, 2009 21:09 |
| leg je de vrouw die ze was vast te houden zonder zelfs kracht, op haar handen, ontdaan van daad, maar koesterend van gevoel, zo goedig van klank, wie weet wie ze even nog wordt. voor wat je aan draagt een groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2009 | ||
| Thema's: | ||