Vroeg in de morgen
Een Ja, we gaan elkaar zien
weet ik sinds een minuut of tien
Gewikt en bewogen
iets moois, in mijn ogen
Wonderewereld, dit voelt heel fijn
zou hij echt diegene nu eens zijn?
Van alles schiet er door me heen
zijn we eerdaags niet meer alleen?
We spreken de taal van elkaars hart
deelden zelfs al zielesmart
Niet om het in het Nu nog met ons mee te dragen
enkel om het later niet meer te hoeven dragen
Kome wat komen gaat
voor ZOiets is het echt nooit te laat
Het leven gaf ons beide heel wat mee
Ja, hier ben ik echt heel gelukkig mee
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Woensdag, november 25, 2009 20:09 |
| oeiii je laat er geen gras overheen groeien hey:) go girl you got it! grtjs, |
|
| less - no more: | Dinsdag, november 24, 2009 19:35 |
| Het heeft je weer tot een prachtige creatieve uiting gebracht, Doetsi. Geniet met volle teugen! liefs, Jan |
|
| Quicksilver: | Maandag, november 23, 2009 13:23 |
| Dat is de taal van mijn hart! Mooi geschreven liefs,fijne dag dicky |
|
| karinvangelder: | Maandag, november 23, 2009 10:21 |
| geniet ervan Doetsi. blijf gelukkig meis ! liefs xx Karin |
|
| windwhisper: | Maandag, november 23, 2009 08:26 |
| fijn om te lezen liefs Cobie |
|
| switi lobi: | Maandag, november 23, 2009 08:21 |
| Ik wens je ontzettend veel wijsheid en geluk! Lieve groet, switi lobi |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, november 23, 2009 07:30 |
| geniet ervan je weet nooit wat eruit bloeien kan fijne dag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2009 | ||
| Thema's: | ||