Als ik oud geworden ben,
En dan geen mens meer herken..
Zelf je naam niet meer weet,
Geef dan een herinneringskreet of pak even mijn hand beet.
En zeg me dan zo gedag,
Zodat ik weer weet wat jij vroeger allemaal met mij samen deed.

Laat me voelen hoe het vroeger was,
En laat me zien dat je me mag.
Wellicht herken ik je van ergens hier ver vandaan.
Maar zal niet 1,2,3 zeggen dat ik weet wie je bent.

Veel gezwijg en gedoe,
Maar uiteindelijk veel herinnering.

Ik wil dat ik voor iemand, nog iemand kan zijn.
Ondanks dat ik straks oud en versleten zal zijn.
Dus laat me je gevoel herkennen.
Zodat ik me die mooie herinneringen van jou en mij kan herkennen.