Verloren herinnering
Ik graaf in diepe dalen
haal het stof naar boven
wil niet geloven
dat ik niets meer vind.
Denk herkenning te vernemen
ogen lichten laaiend op
zet meteen de persen stop
vond niet wat ik zocht.
Heb verloren ben verloren
zoekende soms blindelings
draai herinneringen om
keur aan beide zijden
wanhoop niet meer te vermijden
blijf ik zoekende.
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Woensdag, november 25, 2009 14:06 |
| je moet soms het goede programma installeren om de boel aan de gang te krijgen geen kinnesinne... leuke stijl heb je grtjs, |
|
| ela: | Dinsdag, november 24, 2009 12:21 |
| Herinneringen komen vanzelf boven als het gepaste kader is gevormd, niet wanhopen dus. ela |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 24, 2009 08:35 |
| Ik wens je rijke herinneringen toe die zinvol zijn en het verloren gevoel een beetje thuis laten komen.. Mooie dag, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2009 | ||
| Thema's: | ||