Ik heb gestreden voor wat ik nu heb bereikt.

Ik ben opzij gegaan voor mensen, ik heb mensen ontwijkt.

Maar nu wil ik weer leven, een heel nieuw begin.

Huisje, boompje, beestje, een echt gezin.

Ik wil niet meer terug naar het verleden van toen.

Ik kan me nog herinneren mijn allereerste zoen.

Herinneren dat ik geslagen werd als ik iets fout had gedaan.

Nee, in dat leven wil ik niet meer verder gaan.

Niet meer terug toen mijn stiefvader mijn moeder had bedreigd.

Dat mijn broertje werd ontvoerd door hem, nee ik wilde hem niet kwijt.

Ik verloor ook mijn oma, mijn alles, mijn bezit.

Ik ging verder met blowen en vergat daardoor alle shit.

Ook al was mijn moeder er nooit voor mij geweest.

Toch zal ik haar missen, misschien nog wel het allermeest.

Want ook al deed ze vele dingen fout.

Ze stond er alleen voor, ze heeft een hart van goud.

Ik had geen vaderfiguur om me heen.

Ik wilde hem zoeken wist het meteen.

Zoveel verdriet en zoveel pijn.

Dit is het verleden, maar vanaf nu zal alles anders zijn.