Verlangens naar de buitenwereld
Steeds als je ontwaakt.
De morgen in de ogen kijkt.
Na uren hebben te liggen slapen.
Hoop je dat het anders is.
Even de kracht om verder te gaan.
Dan achter die gesloten muren.
Zonder angst of vrees voor ziekte.
Dan voel je die enorme vermoeidheid weer.
Met de illusie dat het slecht verlangens zijn.
Naar een onbezorgde wereld.
De morgen in de ogen kijkt.
Na uren hebben te liggen slapen.
Hoop je dat het anders is.
Even de kracht om verder te gaan.
Dan achter die gesloten muren.
Zonder angst of vrees voor ziekte.
Dan voel je die enorme vermoeidheid weer.
Met de illusie dat het slecht verlangens zijn.
Naar een onbezorgde wereld.
Reacties op dit gedicht
| Fari HS: | Zaterdag, december 05, 2009 17:40 |
| Mooi en bedachtzaam geschreven. Ik ben ook niet een buitenmens. Lieve groeten, Fari |
|
| Nummer 127 : | Vrijdag, december 04, 2009 09:44 |
| cheer up, ik ben ook iemand die niet naar buiten gaat behalve voor de hogeschool en ik ben toch wel happy dankzij deze site :) Bartz xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2009 | ||
| Thema's: | ||