Verlost
Verlost
Ik zie de scherven in je ogen
en een plasje tranen
op de bodem van je hart.
Ik voel me niet vermengd
in het bloed van je wonden
maar verbind me daar wel aan.
Met een klein veertje
kietel ik de onderkant
van alles dat bij je klopt.
Zo verschijnt er een glimlach
en daarna bij mij
wat heerlijk, ik voel me vrij...
Reacties op dit gedicht
| Winna: | Vrijdag, november 27, 2009 09:11 |
| ook heftig... maar wat weet ik ervan he ;) | |
| Odypody: | Woensdag, november 25, 2009 21:10 |
| Jasper, je gedicht sprankelt van het scherm af! Gr,Ody |
|
| Lavender*: | Woensdag, november 25, 2009 20:54 |
| Zo mooi, sprakeloos! liefs,C. |
|
| The Cool : | Woensdag, november 25, 2009 16:25 |
| toppertje |
|
| saskia van dijk: | Woensdag, november 25, 2009 15:41 |
| ..... x | |
| Yellow: | Woensdag, november 25, 2009 13:57 |
| mooi verwoord | |
| switi lobi: | Woensdag, november 25, 2009 13:56 |
| Ooo.. alweer zo''n mooie! Lieve groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2009 | ||
| Thema's: | ||