Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Het spijt me
het spijt me...
dat je van mijn leven afwist
omdat jij was een realist
en besefte dingen waarover ik betwist
dat ik niet nadacht over
de harde dingen die in het leven bestaan
en dat die ook nooit zullen vergaan
ik kon je gewoon niet verstaan
omdat ik niet wist wat de realiteit
te brengen had
waarin de woorden woordenschat was
die ik altijd vergat.
nu weten wat je bedoelt
dingen die ik nooit had aangevoelt
zijn aangespoeld in mijn leven
die ik niet rap zal vergeten
kun je het me ooit vergeven?
niet willen geloven dat ik
het nu ook echt heb gehad
dat ik het nu ook voel
alles spuugzat...
Reacties op dit gedicht
Zebra Zonder Strepen. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Zebra Zonder Strepen.
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
25 november 2009
Thema's:
[Vriendschap]
[Verlies]
[Verwerking]