Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
je verliest me
elke nacht vlucht ik een beetje verder
een beetje verder dan voorheen
in gezelschap van de maan
een stuk beter dan alleen.
Elke keer weer boze woorden
Ze breken steeds een stukje meer
Een stukje van mijn hart en ziel
Maar ook een stukje van jouw eer
Je kan mij schaduw nu nog volgen
Over land en straks door zee
Maar uit jouw zicht verdwenen
Neem ik alleen herinneringen mee
Je ziet daden maar geen gevolgen
Je kijkt niet verder dan het oppervlak
Kan mijn geluk je doen bewegen
Of interesseert het je geen zak
Eenmaal gevlucht met weinig woorden
Maar met gevoelens des te meer
Is er niets meer om mee te werken
Is er geen kans op een terugkeer
Reacties op dit gedicht
Lisamarie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Lisamarie
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
25 november 2009
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Liefdesverdriet]
[Verdriet]