Door het geluk vergeten
en weer voel ik dat iets me ontglipt
zoveel in mijn leven waar ik tegenaan heb gehikt
zo zinloos, zo boos, zo troosteloos
al die gebeurtenissen zo groots
Het verliezen van een kind
hetgeen men het allerzwaarste vindt
Het verliezen van geluk
zoals bij zovelen is je huwelijk stuk
Het verliezen van je jeugd
dit alles verminderd je levensvreugd
Steeds maar piekeren, steeds in gedachten
wat mag je nog meer in je leven verwachten?
Een portie vrolijkheid
en een nieuwe man die je leven verrijkt
of moet je alleen verder gaan in dit aardse bestaan?
Er is niemand die het antwoord weet
maar duidelijk is dat het geluk jou steeds vergeet!
zoveel in mijn leven waar ik tegenaan heb gehikt
zo zinloos, zo boos, zo troosteloos
al die gebeurtenissen zo groots
Het verliezen van een kind
hetgeen men het allerzwaarste vindt
Het verliezen van geluk
zoals bij zovelen is je huwelijk stuk
Het verliezen van je jeugd
dit alles verminderd je levensvreugd
Steeds maar piekeren, steeds in gedachten
wat mag je nog meer in je leven verwachten?
Een portie vrolijkheid
en een nieuwe man die je leven verrijkt
of moet je alleen verder gaan in dit aardse bestaan?
Er is niemand die het antwoord weet
maar duidelijk is dat het geluk jou steeds vergeet!
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zaterdag, november 28, 2009 22:19 |
| als de stapel te groot wordt probeer kleine dingen eerst aan te pakken zodat de weg naar geluk egaliseerd .... succes ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Velvetlady | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2009 | ||
| Thema's: | ||