muziek
klanken stromen door ons hoofd
als een rivier door de bergen
vloeiend van emoties
door die muziek verdoofd
kun je niets anders meer horen
hoe langer het muziekstuk doorgaat
hoe meer je er verstelt van staat
al gaat het naar het einde toe
je wordt het niet moe
dan word je van die klanken berooft
stilaan is het uitgedoofd
als een rivier door de bergen
vloeiend van emoties
door die muziek verdoofd
kun je niets anders meer horen
hoe langer het muziekstuk doorgaat
hoe meer je er verstelt van staat
al gaat het naar het einde toe
je wordt het niet moe
dan word je van die klanken berooft
stilaan is het uitgedoofd
Reacties op dit gedicht
| 88: | Zondag, november 29, 2009 10:33 |
| ik vind de slotaccoorden altijd het mooist, dan weet je zeker dat het af is gelopen, wat een verlossing! :D groetje 88 |
|
| mucho: | Zondag, november 29, 2009 10:31 |
| awellekes ik strooi wat schoone klanken in het universum zodat de regen wat minder zwaar valt en toon een warme gloed bless joe!!:) |
|
| zotte_mie: | Zondag, november 29, 2009 07:17 |
| haha jawel ik geef da me alle plezier toe oe ist trouwens nog me gij?? God bless ya zotte_mie |
|
| mucho: | Zaterdag, november 28, 2009 23:08 |
| soms word je er natuurlijk zot van maar dat wil je gewoon niet toegeven!:P |
|
| mucho: | Zaterdag, november 28, 2009 23:08 |
| nou, dat moet me het muziekstukje wel wezen dat heb ik nou nooit:( |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kiemé | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2009 | ||
| Thema's: | ||