jij hebt de eenzaamheid gezaaid
Jij hebt de eenzaamheid gezaaid
in mijn hart,
jij gaf het zaadje water iedere dag.
Voor jaren
was jij diegene die ik vertrouwde,
jij diegene die ik alles toevertrouwde,
echt alles,
jij misbruikte me ,
wou dat ik iets teruggaf
voor al wat jij mij "gegeven" had.
Jij bond me figuurlijk vast aan jou,
zodat ik niet wegging,
ik mis het feit
dat er steeds iemand was,
soms schreeuw ik
om de stilte in mijn hoofd
mijn hart,
kwijt te geraken,
het lukt me niet .
Ik mis het feit,
dat ik niet steeds mezelf
moest veranderen,
zoals ik nu,
ik kan nooit helemaal mezelf zijn,
bij jou voelde het zo fijn.
Tot die ene dag dat je me kwetste,
me vastbond met touwen
en ik op mezelf toegewezen was,
ik herinner me dat ik schreeuwde
dat jij mij pijn deed
en wat deed je?
je deed me meer pijn.
ach ,soms
wou ik dat ik er niet meer
zou zijn,
dat ik zou slapen voor altijd.
Jij hebt de eenzaamheid gezaaid
in mijn hart,
jij gaf het zaadje water iedere dag.
Voor jaren
was jij diegene die ik vertrouwde,
jij diegene die ik alles toevertrouwde,
echt alles,
jij misbruikte me ,
wou dat ik iets teruggaf
voor al wat jij mij "gegeven" had.
en je zo hard
weer van me afnam
brokendoll
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2009 | ||
| Thema's: | ||