De Dolk nam Het weg

het doet pijn in mijn hart

de hemel die ik ken is zwart

waar is nu het blauw

dat ik gaf aan jou

is het weg als

zonlicht in de nacht

jij met al je macht waar is dan het leven dat je hebt gegeven ik twijfelde even maar de dolk die nam het weg wat is geld op de bank een luid schreeuwend kind zonder klank als je hebt gespaard wat is het dan waard meer dan tranen weg in een zakdoek tekst in een dagboek het staat er geschreven en niet overdreven je vormde mijn leven maar de dolk die nam het weg ik moet van je weggaan geluk vinden van jou vandaan ik heb echt genoeg van wat je me vroeg simpel verzoek zonder antwoord aan dus is het gedaan ik heb me omgeven met mensen die streven naar een ander leven maar je nam het mijne weg

Geschreven door

Nummer 127

Reacties op dit gedicht

Nummer 127 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Stip:	Dinsdag, december 01, 2009 10:45
ben ik ook bekend mee jammer genoeg heel veel liefs, K

CBR:	Maandag, november 30, 2009 23:30
Brr, droevig Bart. Knuffels.X

Anastacia:	Maandag, november 30, 2009 22:21
wat een verhaal weer bart hoe jij je gedachten elke keer op papier kan zetten heel mooi dat je het zo kan liefs fijne avond en wetrusten voor later xxx ana

Over dit gedicht

Auteur: Nummer 127
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 30 november 2009
Thema's: [Familie] [Vroeger/Herinneri] [Teleurstelling]