zwaarzuchtend
in het grenzenstellend grijze
worden gehechtheden losgelaten
dwalen ze zwaar zuchtend
in onstuimige draaikolken
naar omwentelend leven
Reacties op dit gedicht
| Martien Montanus: | Woensdag, december 02, 2009 19:28 |
| Benauwend maar adembenemend! Zonnige groet Martien. |
|
| Big Lady: | Woensdag, december 02, 2009 18:27 |
| intens geschreven knuffels |
|
| Bokkie46: | Woensdag, december 02, 2009 17:16 |
| Grenzeloze!Het loslaten van .. Zolang je vat hebt op de kleine beetjes.Beklijvende woorden to the point. Een knuf als beloning. Bokkie |
|
| Hieronymus: | Woensdag, december 02, 2009 15:57 |
| "Zuuucht" Tine, mooooiii. Liefs Ronny |
|
| remie: | Woensdag, december 02, 2009 13:04 |
| een diepe zucht lucht vaak op... liefs remie |
|
| esteban.: | Woensdag, december 02, 2009 12:54 |
| Zware kost Martine, gehechtheden begot, hoor je ook niet alle dagen... (Maar wel mooi hoor) liefs esteban |
|
| windwhisper: | Woensdag, december 02, 2009 12:08 |
| ja er zijn ogenblikken bij, die je zwaar laten zuchten tot de wolken opklaren liefs Cobie elders een mooi cijferke |
|
| switi lobi: | Woensdag, december 02, 2009 10:17 |
| Om in rust weer te keren.. ik wens je zoveel warmte toe. Liefs, switi lobi |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, december 02, 2009 09:30 |
| ik zucht even met je mee fijne dag Martine liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2009 | ||
| Thema's: | ||