Sabbelige rupsen
grote rupsen omhullen mij leven
gruwelijk maar ook fijn
zijn zo glibberig maar ook sabbelig
niet echt om te eten
zal je van me afglijden
van mijn slijmerig bestaan
je zult wel smullen
mij niet kunnen weerstaan
de rupsen wonen op mijn aura
ze leven in geduldig weven
als ze ontpoppen zullen ze als vlinders gaan
wanneer je dan een vlindertje ontvangt
en er ontstaat een poppeding op je tingeling
moet je dat maar dulden
op een dag zullen er duizend vlinder komen
Reacties op dit gedicht
| Jelly Marcus: | Vrijdag, december 04, 2009 12:49 |
| ik ben dankbaar dat je dankbaar bent 88 | |
| mucho: | Donderdag, december 03, 2009 13:53 |
| ja, ik zat met zotte mie die was ook aan het fietsen maar hier is je poppeding met je tingeling :):) |
|
| 88: | Donderdag, december 03, 2009 13:38 |
| dank redje, dit gedicht was het, ik kan geen reacties meer opvragen, zal wel een sitestoring zijn :)maar..ik smulde dus van deze laatste strofe dank jelly :D |
|
| 88: | Woensdag, december 02, 2009 16:25 |
| poppeding op je tingeling, nu gaat er door mijn te ruime fantasie van alles op leven.. graag gelezen en me laten inspireren, groetje 88 |
|
| ninodepino: | Woensdag, december 02, 2009 16:20 |
| ik ga het meteen proberen!:) lijkt me lekker. grtjs, |
|
| red one: | Woensdag, december 02, 2009 15:54 |
| Mooi gedaan op een paar kleine spelfoutjes na :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2009 | ||
| Thema's: | ||