Leven met een illusie
Mijn hart weet wat hij wil.
Hij wil bij jou zijn,
maar hij kan er niet komen,
kan er nooit zijn
Wat moet een hart zonder zijn hartenlust?
Zonder zijn zijn,
zijn eigen bestaan.
Is dat niet gebouwd op jou?
Als je nooit tot mij was gekomen,
Dan was ik nu niet onverdraagzaamheid,
had ik nu niet dat opgedroogde verlangen.
Zonder jou was ik niet mij geweest.
Ik nooit dat gevoeld dat jij mij bracht.
Ik zou dan niet eens weten waar het leven om gaat.
Zonder jou kan ik ook wel vooruitgaan,
want met een illusie kan ook wel leven.
Op een dag zal ik jou in ogen kijken.
Ik zal je blik niet loslaten,
maar jou laten vliegen.
Waarheen de wind?
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Donderdag, december 31, 2009 18:29 |
| Graag* | |
| Elenore De Groote: | Donderdag, december 31, 2009 18:28 |
| Ja, het leven zit vol illusies, teleurstellingen komen wel vanzelf, we moeten werken maken van de liefde elke dag, zodat ze blijft overleven en het hart nog wat warmte kent voor zichzelf en zijn medemens, niet totaal ontredderd achtergebleven, gedesillusioneerd. Greaag gelezen. liefs, Elenore xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2009 | ||
| Thema's: | ||