De vraag aan jou
het einde nadert en het contact verwaterd
gedachten worden schimmen kan niks bewaren
ik herhaal ook dingen ik herhaal ook dingen
ik dek me in om de dans te ontspringen
alles verduisterd en als je goed luistert
worden stemmen gereduceerd van hard naar gefluister
alles om mij heen verdween en ik zag mezelf nog staan
waar ga ik heen? en waar kom ik vandaan?
alles heeft een bestemming maar ik ben ongeadresseerd
een pakketje met inhoud en de rest niks meer
verlies mijn vorm en continueer vormloos
vele begrijpen me niet meer waar vind ik nu troost
alles heeft zijn argumenten en niks is te goed
zelf als je denkt niks is goed
borstel het niet van je schouders dit is stof om na te denken
en al het andere laten.... geen aandacht aan schenken
mensen... vele van hen praten lippen taal
niks geen emotie geen compassie voor jou
verhaal
de snelheid om iemand te laten vallen voor zijn probleem
kan je soms verassen zelfs bij iedereen
je draait vaak door maar je hoofd blijft niet tollen
je rolt als een gek zonder enige gevolgen
sentimenteel ik hou me zeker verre van dat
ben eerder opgewekt juist de eerste die lacht
maar elke situatie dat resulteert in een conflict
verzwaard mijn mening en ik beland weer in een soort van dip
keuzes behoor je te maken om juist verder te geraken
stilstaan bij het probleem om juist te ontwaken
wat heeft nut ik zelf of wat ik juist uitdraag
misschien is het beter dat ik het aan jou VRAAG
gedachten worden schimmen kan niks bewaren
ik herhaal ook dingen ik herhaal ook dingen
ik dek me in om de dans te ontspringen
alles verduisterd en als je goed luistert
worden stemmen gereduceerd van hard naar gefluister
alles om mij heen verdween en ik zag mezelf nog staan
waar ga ik heen? en waar kom ik vandaan?
alles heeft een bestemming maar ik ben ongeadresseerd
een pakketje met inhoud en de rest niks meer
verlies mijn vorm en continueer vormloos
vele begrijpen me niet meer waar vind ik nu troost
alles heeft zijn argumenten en niks is te goed
zelf als je denkt niks is goed
borstel het niet van je schouders dit is stof om na te denken
en al het andere laten.... geen aandacht aan schenken
mensen... vele van hen praten lippen taal
niks geen emotie geen compassie voor jou
verhaal
de snelheid om iemand te laten vallen voor zijn probleem
kan je soms verassen zelfs bij iedereen
je draait vaak door maar je hoofd blijft niet tollen
je rolt als een gek zonder enige gevolgen
sentimenteel ik hou me zeker verre van dat
ben eerder opgewekt juist de eerste die lacht
maar elke situatie dat resulteert in een conflict
verzwaard mijn mening en ik beland weer in een soort van dip
keuzes behoor je te maken om juist verder te geraken
stilstaan bij het probleem om juist te ontwaken
wat heeft nut ik zelf of wat ik juist uitdraag
misschien is het beter dat ik het aan jou VRAAG
Reacties op dit gedicht
| manon ramakers : | Donderdag, december 17, 2009 01:20 |
| mooi verwoord | |
| ela: | Donderdag, december 03, 2009 12:21 |
| De enige die belang heeft ben jij en wat je uitdraagt is voor de ene belangrijk en voor de andere flauwe kul, trek u dit niet aan je kan niet voor alleman goed doen. ela |
|
| Omni Allumini: | Donderdag, december 03, 2009 02:35 |
| maar ik kan natuurlijk ook wat salie branden om mijn verdorven gedachten tot rust te manen.. mijn geest is heel levendig, uiterst scherp.. I need a push!! kijk: dat werkt al mee. heel duidelijk kunnen aangeven wat eraan ontbreekt (fucking energie!! jah) | |
| Omni Allumini: | Donderdag, december 03, 2009 02:25 |
| lekker beetje wandelen en mediteren.. en praten.. het werpt geen vruchten af!! 1 x per week solliciteren (1x per week maar?! tjonge) ik stort me wel op een witte koffer (afkomen met die handel!!) daar kan geen hulpverlening tegenaan gewoon.. I need some fucking fire!! en dan.. alsdan.. ga ik alles weer aanhoren. mezelf open stellen tralala.. ik vind het wel genoeg geweest. | |
| Omni Allumini: | Donderdag, december 03, 2009 02:20 |
| ik ben (of was) meestal de LuL in dat opzicht :) maar ik heb zo weinig headspace joh.. ik overweeg om flink aan de ''pep'' te gaan: want ik kom geen stap verder. living death: dan maar iets korter. daar kick ik zo snel weer vanaf.. ik ben een gewilde praatpaal.. zo weinig dingen waar ik nog van schrik, die mij, tot in de kern dan toch, weten te raken (kunnen ze lang zoeken.. succes ermee!!) opstellen in rijtjes van twee!! ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Henway | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2009 | ||
| Thema's: | ||