Hoe durf je
...Hoe durf je...
... Me nog steeds zoveel verdriet te doen ...
... Me steeds weer laten denken aan toen ...
... Me eerst hoop geven ...
... Om het vervolgens weer af te laten weten ...
... Me eerst van je laten houden ...
... Om vervolgens weer alles af te bouwen ...
... Lieve berichtjes en mooie woorden ...
... Wij zouden samen oud worden ...
... Je handen wapperde heen en weer ...
... En je beloofde beterschap keer op keer ...
... Nu heb ik de streep getrokken ...
... En ben ik uit jou leven vertrokken ...
... Daarmee is het mijn fout ...
... Dat jij nu van een ander houd ...
... Ik kon er niet meer tegen ...
... Bang te zijn en jou overal gelijk in te geven ...
... Op de puntjes van me tenen gelopen ...
... Daarmee werden bij mij de gevoelens gedooft ...
... Nu heb je een relatie met haar gekregen ...
... En heb ik wijselijk tegen haar gezwegen ...
... Misschien dat zij wel bij je blijft ...
... En niet voor je uitwijkt ...
... Dat zij alle klappen in ontvangst zal nemen ...
... En nog steeds om je zal geven ...
... Ik heb gekozen voor mij en mijn zoon ...
... En zo is het gewoon ...
... Langzaam krabbel ik terug naar boven ...
... En kun jij me niet meer met jou woorden verdoven ...
... Pijn doet het dat kan ik niet ontkennen ...
... Maar nu is het tijd om mijn toekomst te plannen ...
... Haar zul je net zoveel pijn gaan doen ...
... Misschien denk je dan nog eens terug aan toen ...
... Ik heb voor mijn kindje gekozen ...
... En daarmee ben ik volgens jou een emotieloze ...
... Ik heb me los gemaakt van jou ...
... Ondanks dat ik ergens nog steeds van je hou ...
... Me nog steeds zoveel verdriet te doen ...
... Me steeds weer laten denken aan toen ...
... Me eerst hoop geven ...
... Om het vervolgens weer af te laten weten ...
... Me eerst van je laten houden ...
... Om vervolgens weer alles af te bouwen ...
... Lieve berichtjes en mooie woorden ...
... Wij zouden samen oud worden ...
... Je handen wapperde heen en weer ...
... En je beloofde beterschap keer op keer ...
... Nu heb ik de streep getrokken ...
... En ben ik uit jou leven vertrokken ...
... Daarmee is het mijn fout ...
... Dat jij nu van een ander houd ...
... Ik kon er niet meer tegen ...
... Bang te zijn en jou overal gelijk in te geven ...
... Op de puntjes van me tenen gelopen ...
... Daarmee werden bij mij de gevoelens gedooft ...
... Nu heb je een relatie met haar gekregen ...
... En heb ik wijselijk tegen haar gezwegen ...
... Misschien dat zij wel bij je blijft ...
... En niet voor je uitwijkt ...
... Dat zij alle klappen in ontvangst zal nemen ...
... En nog steeds om je zal geven ...
... Ik heb gekozen voor mij en mijn zoon ...
... En zo is het gewoon ...
... Langzaam krabbel ik terug naar boven ...
... En kun jij me niet meer met jou woorden verdoven ...
... Pijn doet het dat kan ik niet ontkennen ...
... Maar nu is het tijd om mijn toekomst te plannen ...
... Haar zul je net zoveel pijn gaan doen ...
... Misschien denk je dan nog eens terug aan toen ...
... Ik heb voor mijn kindje gekozen ...
... En daarmee ben ik volgens jou een emotieloze ...
... Ik heb me los gemaakt van jou ...
... Ondanks dat ik ergens nog steeds van je hou ...
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Donderdag, december 03, 2009 11:26 |
| Ik ken ze die zich in elkaar laten rammen ( grof gezegd ) en er later een prachtig verhaal van maken ( die goede oude tijd of zoiets ) heel knap onder woorden gezet en sterkte, Fairouz |
|
| * can.tell *: | Donderdag, december 03, 2009 08:56 |
| Supermooi geschreven meis! Jij komt er well.. beetje bij beetje Krabbel de krabbel,,Happy Time is Coming! Dikke kus |
|
