Lieve Opa,

Het is alweer vijf jaar geleden,
dat u bent overleden.
Ik mis u heel erg!,
Mijn tranen bij deze gedachtte,
Vormen een grote berg.

Toch denk ik vaak terug,
en wel met een diepe zucht.
Aan wanneer u lachtte.
Wanneer u met mij paardje speelde,
Of een arm om mij heen sloeg als ik reelde.

Ik was een kleine donder steen,
Hing aan uw been.
U heeft mij laten merken
Dat u zelfs vandaag de dag nog bij mij bent,
Ik ben blij dat u mij nog (her)kent.

Mijn wekker stond stil,
6:59 was de tijd,
Dat was uw wil.
Ik was uw kleine meid.
U moet weten dat ik nog van u houd

-XxX-