statig wit
Statig wit
Je dompelt
dompelt jezelf
dompelt je onder
draait je vleugels rond
Je nek buigt,
strekt zich
Je snavel,
plukt veren
Gelijk een dans
zo statig
kringen om je heen
je stoere schijnsel in het water
ook al ben je daar alleen
Zo statig wit
Zo’n schoonheid
Zo vredig
Arie 19-04-2002
Reacties op dit gedicht
| Xanthippe: | Zaterdag, april 20, 2002 11:33 |
| mooi dier... mooi gedicht... liefs, Bieke |
|
| car: | Zaterdag, april 20, 2002 10:02 |
| ja.zo herken ik hem/haar.. zo een mooi dier....trouw tot in de dood ook nog.. |
|
| Joëlle Wiersema: | Zaterdag, april 20, 2002 09:57 |
| Zo'n kracht als er van die zwanen uit gaat, zo'n kracht gaat er ook uit van je woorden... Prachtige schepsels die zwanen.. Liefs, Joëlle |
|
| Juva: | Zaterdag, april 20, 2002 02:29 |
| mmm ik heb het niet zo voor zwanen, te agressief en hooghartig... Liefs. |
|
| sammy de zutter: | Zaterdag, april 20, 2002 01:24 |
| Ja he arie om nog te zwijgen van hun moooie manier van sterven met simpele zwanezang plaatsmakend voor nieuw leven. Groetjes Sammeke. |
|
| vangheluwe linda: | Zaterdag, april 20, 2002 00:38 |
| mooi geschreven. liefs linda |
|
| Sheena: | Zaterdag, april 20, 2002 00:23 |
| Het perfecte zwanenmeer door de dansende woorden van arie .... liefs, Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2002 | ||
| Thema's: | ||