spreken lijkt zilver
haar gezicht bedekt door het leven
als een zwarte stof
alleen haar zicht helder
doortastend en krachtig
haar mond gesnoerd
dicht door de taal van haat
die zij nooit sprak
ook nooit zal spreken
haar ogen zeggen meer
als duizend woorden
wijze boeken hebben minder inhoud
dan zij spiegelt in haar ziel
en ze straalt zo vol kracht
dat alles om haar heen
naar de achtergrond verdwijnt
als haar blik spreekt
tot in de eeuwigheid en verder
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Woensdag, december 09, 2009 19:41 |
| Een pareltje dit schrijven zeg. Liefs van Marousia | |
| xavion: | Woensdag, december 09, 2009 11:09 |
| ......een schrijven van goud..... ;) | |
| M-Rose: | Vrijdag, december 04, 2009 19:53 |
| als je zo in de eeuwigheid kan een blik slaan ja je zo van minder sprakeloos worden graag gelezen deze blikvanger. |
|
| switi lobi: | Vrijdag, december 04, 2009 15:12 |
| Haar zilver spreekt uit een hart van goud: wat een mooitje dit! Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2009 | ||
| Thema's: | ||