Op staarafstand.
Op staarafstand
Net nu je nog
op staarafstand bent
braak ik alweer een nieuwe dag
en lees een boek
door een clown gedroomd
waarin mijn armen alles zijn
zoals een schuiloord
voor jouw vrijheid
broeikas van je gelach
maar ook van dingen
die geen mens meer wil
een oude fietsbel
een zwart wit tv
of simpelweg
dat oude melancholische hart van mij
vindingrijk als geeneen
maar o zo wankel en kwetsbaar
door de scherpte van jullie tong.
Sammeke.
Reacties op dit gedicht
| ploempje: | Zondag, april 21, 2002 11:26 |
| *ff stil*... dingen die geen mens meer wil... bwa... denk da daar toch n paar wijzigingen moeten aangebracht worden in dat lijstje!! alhoewel de scherpte van n tong natuurlijk niet onderschat hoeft te worden... met liefs |
|
| Robski: | Zaterdag, april 20, 2002 19:24 |
| Mooi.... Groetjes, Rob |
|
| waterval: | Zaterdag, april 20, 2002 16:09 |
| héél mooi.... | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, april 20, 2002 12:45 |
| 'k voel 'em! | |
| Frummel: | Zaterdag, april 20, 2002 12:31 |
| Wauwwww dies mooi... | |
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, april 20, 2002 01:04 |
| ach :( zal m'n scherpe tong in bedwang houden ;) | |
| Sheena: | Zaterdag, april 20, 2002 00:41 |
| als je lach doorbreekt worden afstanden als vanzelf kleiner .... liefs, Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2002 | ||
| Thema's: | ||