verwarring
Het was een tijd geleden.
Maar gisteren kwam ik je tegen.
Ik keek je recht in de ogen.
Je werd stil en wist niets te zeggen.
Totdat ik mijn woorden had uitgesproken.
Daar zag ik jouw blik veranderen.
Ik liet jouw gevoelens naar buiten komen.
Verdriet en woede speelde een rol.
Vragen, onbegrip en ontwetenheid.
Maakte weer plaats voor stilte.
Waarop ik jouw gevoelens benoemde.
En begrip kon tonen wat jou rust gaf.
En jij jou reactie kon benoemen.
Zodat er plaats kwam voor wederzijds begrip.
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, december 07, 2009 19:52 |
| Diepzinnig neergezet. Liefs van Marousia | |
| Dirk Hermans: | Zondag, december 06, 2009 08:46 |
| zeer diepgaan je gevoel weergeven | |
| switi lobi: | Zaterdag, december 05, 2009 23:13 |
| Dan heeft het in elk geval z''n nut gehad en dat geeft dan toch misschien een beter gevoel. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2009 | ||
| Thema's: | ||