Verborgen verdriet
Ik zie daarboven die mooie ster
Zo dichtbij, maar toch zover
Jou te verliezen was zo hard
Sindsdien draag ik je in mijn hart
Veilig opgeborgen in een hoekje
Geen woorden genoeg voor een boekje
Ik mag toch huilen, of hoort het als vent niet
Mijn stil en verborgen verdriet
Zo dichtbij, maar toch zover
Jou te verliezen was zo hard
Sindsdien draag ik je in mijn hart
Veilig opgeborgen in een hoekje
Geen woorden genoeg voor een boekje
Ik mag toch huilen, of hoort het als vent niet
Mijn stil en verborgen verdriet
Reacties op dit gedicht
| Schaduw: | Zondag, januari 03, 2010 14:59 |
| ik wil iedereen bedanken voor de steun, lieve reactie''s die ik hier krijg. Wil jullie het allerbeste voor 2010 wensen, liefde,geluk,voorspoed...maar vooral één goede gezondheid lieve groet Schaduw |
|
| isolina: | Zondag, januari 03, 2010 14:56 |
| huilen mag hoor . lekker janken ook al ben je een vent . knufff maria | |
| mucho: | Zondag, december 06, 2009 17:35 |
| er hoort zoveel niet maar vrouwen kunnen dat wel waarderen een man met een hart oe, zeg het maar niet te hard hier:) |
|
| M-Rose: | Zondag, december 06, 2009 17:07 |
| waarom zou de traan bestaan denk je gevoel leeft wat schoonheid aan het hart geeft want liefdevol is he grootste menselijkse waarde het toont jij - zelf - bent - uniek |
|
| kerima ellouise: | Zondag, december 06, 2009 13:20 |
| ieder mag huilen, we zijn allen mens... sterkte! liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Zondag, december 06, 2009 12:20 |
| Huilen mag, altijd! Sterkte.. Lieve groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Schaduw | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2009 | ||
| Thema's: | ||