Dodenherdenking
Ik leefde niet in oorlog en geweld
ken ook geen angst voor bommen en soldaten,
of voor verraders, die hun land vergaten.
Zag nooit een mens door een geweer geveld.
'k Weet uit verhalen die mij zijn verteld
hoe mensen huis en haard moesten verlaten
en lang in concentratiekampen zaten,
door wanhoop en ellende vergezeld.
Ik weet dat velen spoorloos zijn verdwenen.
Zij zaten in 't verzet of waren jood.
Men weet niet waar of hoe zij zijn gedood.
Ik móet wel blijven stilstaan bij diegenen
die sneuvelden: de oorlog is voorbij.
Maar door hun offer is mijn leven vrij!
ken ook geen angst voor bommen en soldaten,
of voor verraders, die hun land vergaten.
Zag nooit een mens door een geweer geveld.
'k Weet uit verhalen die mij zijn verteld
hoe mensen huis en haard moesten verlaten
en lang in concentratiekampen zaten,
door wanhoop en ellende vergezeld.
Ik weet dat velen spoorloos zijn verdwenen.
Zij zaten in 't verzet of waren jood.
Men weet niet waar of hoe zij zijn gedood.
Ik móet wel blijven stilstaan bij diegenen
die sneuvelden: de oorlog is voorbij.
Maar door hun offer is mijn leven vrij!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Fy SiK | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2002 | ||
| Thema's: | ||