sikkellach
wolken grijzen ademvlagen
naderend de kortste dag
wijl de maanronding
afneemt tot een sikkellach
gedwee in cirkelstonde
langs het nacht’lijk zwerk
tussen ‘n draperie van sterren
naar een nieuw tijdperk
stil, ongerept gelegen
telkens in elke morgen
waar ’t prille ochtendlicht
wordt binnengedragen
esteban.: | Maandag, december 07, 2009 14:39 |
Erg mooi gedicht Maria... liefs esteban |
|
isolina: | Maandag, december 07, 2009 11:00 |
mooi geheel maria , knuff maria | |
Omni Allumini: | Maandag, december 07, 2009 00:35 |
:D | |
Mart: | Maandag, december 07, 2009 00:31 |
Heleeeeeeeeeeeee mooi lach... liefs Mart |
|
switi lobi: | Maandag, december 07, 2009 00:19 |
Als ik nu niet mooi ga dromen dan weet ik het niet meer... Zachte nacht maria, slaap lekker! Liefs, switi lobi |
|
ela: | Maandag, december 07, 2009 00:16 |
De maan lacht naar ieder die wil kijken. ela |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 07 december 2009 | ||
Thema's: |