Afscheid
Afscheid
Een dag ontwaakt, ontluikt uit de nacht
Als het donker met de maan verdwijnt
De wind brengt koelte, de zon verzacht
Ik wou dat je erbij kon zijn
Maar jij zal niet meer ontwaken
En jouw handen blijven koud
En jij kan het leven niet meer smaken
Nu de dood je in zijn armen houdt
Maar omdat de stroom van ons leven
Nooit meer dezelfde weg zal gaan
Heb jij het bewijs geleverd
Van jouw heerlijke bestaan
NaK.
Een dag ontwaakt, ontluikt uit de nacht
Als het donker met de maan verdwijnt
De wind brengt koelte, de zon verzacht
Ik wou dat je erbij kon zijn
Maar jij zal niet meer ontwaken
En jouw handen blijven koud
En jij kan het leven niet meer smaken
Nu de dood je in zijn armen houdt
Maar omdat de stroom van ons leven
Nooit meer dezelfde weg zal gaan
Heb jij het bewijs geleverd
Van jouw heerlijke bestaan
NaK.
Reacties op dit gedicht
| Natasza W.: | Donderdag, juni 20, 2002 20:31 |
| mooi. je zou eens wat vaker in 't nederlands moeten schrijven. eigen taal boven alles! | |
| Dani: | Donderdag, juni 20, 2002 00:46 |
| Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde, zo weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten! Heel mooi geschreven! liefs, Nerys |
|
| Xanthippe: | Zaterdag, april 20, 2002 11:26 |
| gewoon prachtig !! vredig afscheid... liefs, Bieke |
|
| free: | Zaterdag, april 20, 2002 09:38 |
| heel mooi......... liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jürgen "NaK." Nakielski | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2002 | ||
| Thema's: | ||