Raakvlak
Raakvlak
een blik
verkilde mijn kleuren
fletser
werd ik van het zwijgen
ontkenning
sloeg de ruiten stuk
en brak
mijn zicht
verijsde
tranen ving ik
verstoken
van de warmte
waarmee
pijn uitdiepen zou
hoezeer ontbeerd
het stromen
van voorheen
van traan
naar lach en weder
vinden
Reacties op dit gedicht
| Autumn2: | Maandag, december 14, 2009 20:51 |
| Droevig mooi! x | |
| Roland Hainje: | Donderdag, december 10, 2009 12:22 |
| prachtig, Ludy! het vrije stromen, moet soms zijn weg even vinden..... liefs, X Ro ;) |
|
| switi lobi: | Dinsdag, december 08, 2009 13:20 |
| Heee.. :) fijn dat je even langs kwam Ludy, fijn dat je er weer bent! | |
| Omni Allumini: | Maandag, december 07, 2009 23:59 |
| hoi :) ik miste je al (NIET WAAR!!) (DAT NEEM JIJ TERUG!!) xx | |
| ninodepino: | Maandag, december 07, 2009 23:48 |
| moooi het kiezeltje blijft kaatsen ondertussen gaan mijn gedachten hiermee op de loop tot de cirkel besluit:) kus. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ludy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2009 | ||
| Thema's: | ||