Wie ben jij?
Wie ben jij nu?

Ben jij mijn vader nog?

Als je je eigen dochter niet meer herkent
Als je je eigen omgeving niet meer kent

Eenzaamheid, verwarring en nu dementie?

Een grote nee van jou tegen het leven
dat is hoe dit alles nu voor mij voelt

En ik snap eigenlijk helemaal wat je bedoelt

De eenzaamheid zo zonder Mama
van wie je blijkbaar toch echt heel veel hebt gehouden

en daarom is het nu zo zwaar
zit het dan zo in elkaar?

Dementie uit verdriet, is de dood van mama voor jou een trauma wat je nooit meer te boven komt...

Mama dacht dat je door zou gaan
met aan andere vrouw

Dat heb je niet gedaan dat kreeg je niet voor elkaar

Nu gingen mensen zien wat Mama met jou heeft moeten doorstaan,
dat jij echt geen makkelijke man bent geweest om mee door het leven te gaan...

En nu kies je voor afhankeljkheid naar je kinderen toe
En om iedere dag te zeggen dat je niet meer wilt, je bent moe..

je hebt zoveel gestreden
je wil gewoon niet meer...

ik snap het goed lieve pap

ik snap je.

Ik ben nog jong en na de dood van mama, nu meer dan 9 jaar,
krijg ik het nu voor elkaar

om te kiezen voor positiviteit en liefde
Ja, Pap, ik ga door!

Om Mama en jou te eren, zal ik het leven ten volste leven...
maar beter nog omdat ik het nu echt zelf wil!

Ik hou van jou, ook al lijken deze woorden niet bij jou binnen te komen, ik hoop soms nog dat je het voelt...

Lieve Pap,

dus dan maar in een gedicht
waar je de woorden nooit meer van begrijpt

ik vergeef je
je bent een goede vader voor mij geweest

en nu wordt je een vreemde en het allerergste ik ook voor jou....

maar weet, voel en zie dat ik, als jouw dochter,
ontzettend veel van je hou!