Bloemen
Sta je ineens met een bos bloemen voor de deur!
Jij die nooit hieraan denkt, ik die hier nooit om zeur!
Was het om toch de woorden van de vorige keer,
iets minder ‘hard’ te maken, iets minder ‘zeer’?
Maar je bent er en dat staat voorop!
Je bent zo lief, dat ik mezelf in jou verstop.
We praten de afgelopen weken bij,
heerlijk je bent weer voor ‘even van mij’!
Vanavond uit of blijven we thuis?
Niets liever dan lekker hangen voor de buis,
maar dat kan morgen ook nog toch?
Vanavond gaan we ‘stappen, vooralsnog.
Lieve schat, ik ben zo blij met jou.
Je bent er en ik schreeuw met heel m’n hart; ‘IK HOU VAN JOU’
19 april 2002